Γήπεδο τη νέα χρονιά ο Δαμασιακός θα έχει, όπως βλέπετε και στη σχετική φωτογραφία. Το ζητούμενο όμως είναι να έχει και διοίκηση, ανθρώπους δηλαδή που θα μπουν μπροστά και θα αναλάβουν τις τύχες της ομάδας, που αυτή τη χρονιά γιορτάζει τα 50 χρόνια από την ίδρυση της. Στην 1η γενική συνέλευση που έγινε το βράδυ της Τετάρτης 10 Ιουνίου 2020, στο Δελήχειο Ίδρυμα, όχι μόνο δεν υπήρξε η απαιτούμενη απαρτία, αλλά αντιθέτως η προσέλευση ήταν απογοητευτική. Το παρόν έδωσαν σχεδόν όλα τα μέλη της παρούσας διοίκησης, κάποιοι ποδοσφαιριστές, λίγοι - μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού πρώην διοικητικοί, καθώς και λίγοι νεαροί φίλαθλοι. Εικόνα πραγματικά αποκαρδιωτική, για μια ομάδα που πρόσφερε τόσες χαρές και διέξοδο στην χαλαρή καθημερινότητα του Δαμασίου.
Τα τελευταία χρόνια η ομάδα δηλώνει με τις εμφανίσεις της μια σταθερότητα σε υψηλό επίπεδο και καλό θα ήταν να βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι για να συνεχίσουν - υπεύθυνα όμως - σε αυτό τον δρόμο. Στα καφενεία όλοι έχουν άποψη αλλά όταν πρέπει, όπως σε μια γενική συνέλευση. ..άκρα του τάφου σιωπή... και αυτό είναι από μόνο του απορίας άξιον.
Στο Δελήχειο στην 1η Γ. Σ. ούτε παλαίμαχοι παίκτες έδωσαν το παρόν, ούτε πρώην διοικητικοί, ούτε φορείς ... κανείς και αυτό, αν μη τι άλλο, είναι λυπηρό για την ομάδα αλλά και για όλους μας. Η Γ.Σ. έγινε για οικονομικό απολογισμό - ισολογισμό, για το μέλλον τον ακαδημιών της ομάδας, αλλά για την εκλογή νέας διοίκησης. Τελικά, χωρίς κοσμο όπως ήταν λογικό, η Γενική Συνέλευση (με όλα τα θέματα της) αποφασίστηκε να γίνει τη Δευτέρα 15/6/2020 στις 21:00 στο Δελήχειο Ίδρυμα και όπως τονίστηκε θα είναι και η τελευταία Γ. Σ που θα γίνει ασχέτως με το αποτέλεσμα και την παρουσία των ενδιαφερόμενων. Καλό θα ήταν οι ενδιαφερόμενοι και όσοι έχουν να πούνε ή όσοι και όσες θέλουν να βοηθήσουν, να δώσουν το παρόν την προσεχή Δευτέρα στη Γενική Συνέλευση, που θα κρίνει το μέλλον της ομάδας.
Ναι είναι κατανοητό πώς αυτή η εποχή έχει δυσκολίες και μάλιστα πολλές για αρκετά σπίτια. Επίσης είναι γνωστό πως πολλοί δεν μπορούν να ξεφύγουν από τα ζητήματα της οικογένειάς τους και πως έχουν άλλες προτεραιότητες πιο σημαντικές και υπάρχει κατανόηση. Αλλά σε ένα ολόκληρο χωριό να μην μπορούν να βρεθούν 10 άνθρωποι που αγαπάνε το ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό, μου φαίνεται βαρύ. Άλλωστε σε αυτό το χωριό έμειναν ως σύλλογοι μόνο ο Δαμασιακός και ο Εκπολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Δαμασίου. Μόνο μέσα από αυτούς τους δύο συλλόγους βρίσκουν μια διαφορετική δράση οι κάτοικοι και οι νέοι του χωριού. Αν χαθούν από αδιαφορία και αυτά τα δύο, τότε, όπως είναι λογικό ακόμη χειρότερες μέρες θα έρθουν (στο πολύ κοντινό μέλλον) σε αυτό το χωριό, που κάποτε ήταν παράδειγμα προς μίμηση.
Δεν φαντάζομαι να υπάρχει ακόμα η απορία αν είναι στραβός ο γιαλός ή αν στραβά (ως κοινωνία) αρμενίζουμε. ..
Στο χέρι μας είναι η πρόοδος. ..στο χέρι μας και ο κατηφορος. -
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου