Παντρεύτηκαν ο Νίκος & η Δήμητρα με τα δυο τους παιδιά στο πλάι τους παρανυφάκια & βάφτισαν την κόρη τους ( βίντεο )

Ήταν μια από τις πιό σημαντικές μέρες της ζωής τους. Μια σχέση ζωής που εκτός από τον έρωτα τους, τους έφερε και δύο κουκλίτσες την Πελαγία - Ίριδα και τη νεοφώτιστη Σταυριανή - Αριάδνη.  Το μόνο που έλειπε, ήταν η επισφράγιση αυτής της δυνατής σχέσης ενώπιον Θεού και μαρτύρων...

Ο Νίκος Μπαρούτας από την Κόρδα της Καρδίτσας και η Δήμητρα Γεωργαντζιά από το Δαμάσι Λάρισας, γνωρίστηκαν πριν 16 χρόνια στο Δαμάσι, το χωριό της νύφης. Με το γαμπρό,  είμασταν μαζί στο στρατό το 2000, για τη θητεία μας. Στο ΜΑΦΚ γίναμε εκτός από "φσυγκάτοικοι" και πολύ καλοί φίλοι. Έτσι δεν άργησε η μέρα που πήγαμε,  σε μια κοινή μας έξοδο, στο "Traffic" , το μπαράκι που είχε στο χωριό ο αδερφός μου (και DJ της δεξίωσης στο γλέντι του γάμου). Εκεί, ο Νίκος συνάντησε την πολύ αγαπημένη μας ανιψιά, τη Δήμητρα και τα βλέμματα των δύο δεν άργησαν να έρθουν πιο κοντά. Η γνωριμία έγινε , αυτό το βράδυ πέρασε , οι επισκέψεις του Νίκου στο χωριό πολλαπλασιάστηκαν και έτσι ξεκίνησε για αυτά τα δύο παιδιά,  αυτό το υπέροχο ταξίδι. Ένα ταξίδι, που το μεσημέρι της Κυριακής 19 Νοεμβρίου 2017, τους βρήκε να παντρεύονται στον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στις Νέες Καρυές, παρουσία των δύο παιδιών τους. Μάλιστα αμέσως μετά το γάμο βάφτισαν τη δεύτερη κόρη τους. Μια ιστορία βγαλμένη σαν από παραμύθι!!!

Ήταν όλα τέλεια !!!

Το ζευγάρι πανέμορφο και λαμπερό και δίπλα τους, τα δύο τους αγγελούδια. Τι πιο όμορφο να βλέπεις όλη την οικογένεια να φτάνει στην εκκλησία μαζί και στα πρόσωπά  τους να φαίνεται η ευτυχία ζωγραφισμένη.

Η νύφη απαστράπτουσα με τα μαλλιά πιασμένα πίσω και με νυφικό που είχε στοιχεία αρχαιοελληνικού φορέματος.

Ηταν κομψό και λιτό ταυτόχρονα, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της, κεντημένο από τη μέση και πάνω, με την πλάτη έξω και μεταξωτό με ουρά το κάτω μέρος.

Και ο γαμπρός εξίσου εντυπωσιακός με τη νύφη ... κομψός, επιβλητικός και παλικάρι !!!Φόρεσε μπλε κοστούμι, με άσπρο πουκάμισο, γιλέκο και γραβάτα.

Οι γονείς Στέφανος και Πελαγία Μπαρούτα - Αστέριος και Ελένη Γεωργαντζιά καμάρωναν τα παιδιά τους. Εκεί δίπλα και ο Βαγγέλης Μπαρούτας με το Γιώργο Γεωργαντζιά, που ζούσαν και απολάμβαναν αυτή την ευλογημένη στιγμή για τα αδέρφια τους.

 

Δείτε στο βίντεο την άφιξη της οικογένειας στον Ιερό Ναό, εν μέσω χειροκροτημάτων αλλά και την είσοδο στην εκκλησία, με την χορωδία ψαλτών υπό τις οδηγίες του πάτερ Γεωργίου Στάμου να εντυπωσιάζει.

Με την χορωδία των ψαλτών και την παρουσία τεσσάρων ιερέων τελέστηκε το ιερό και μέγα μυστήριο του γάμου.  

Το ζευγάρι στεφάνωσαν τρεις πολύ καλοί φίλοι τους. Η Αναστασία Ζηπέλα, ο Θωμάς Βλάχος και η Αλεξάνδρα Φαλάρα που με αυτό τον τρόπο ισχυροποίησαν τη φιλία τους και μπήκαν στην οικογένεια του Νίκου και της Δήμητρας.

Δείτε το βίντεο από το μυστήριο του γάμου και απολαύστε τον Αρχιμανδρίτη Δαμασκηνό Παπακωνσταντίνου, (φίλο του γαμπρού) τον πάτερ Κύριλλο, (ξάδερφο του γαμπρού) ο πάτερ Ανάργυρος, (κουμπάροι) καθώς και τον πάτερ Δημήτριο της ενορίας των Νέων Καρυών, που τέλεσαν από κοινού με αρμονία και αγνότητα το εντυπωσιακό αν μη τι άλλο τελετουργικό του γάμου.

Ακολούθησε άλλο ένα πολύ σημαντικό μυστήριο ... αυτό της βάφτισης.

Η μπέμπα, που ήρθε στον κόσμο 14 Σεπτεμβρίου  (του Τιμίου Σταυρού) πήρε από τη νονά της Μαρία Καλλιάρα, τα ονόματα Σταυριανή καθώς και το Αριάδνη. ..έτσι για να μη ξεφύγουμε από δίπλα ονόματα στην οικογένεια.

Δείτε στο βιντεο το μυστήριο της βάφτισης, όπου όπως το πρώτο κοριτσάκι της οικογένειας πήρε τα ονόματα Πελαγία - Ίριδα, έτσι και δεύτερη πήρε και αυτή με τη σειρά της δύο υπέροχα ονόματα.

Εν μέσω χειροκροτημάτων μπήκαν οι νεόνυμφοι στο κέντρο διασκέδασης όπου έγινε η δεξίωση του γάμου. Αφού έκοψαν την γαμήλια τούρτα, σήκωσαν ψηλά τα ποτήρια με τη σαμπάνια και ευχήθηκαν στην υγεία των προσκελημένων.

Το τραγούδι πάντως που επέλεξαν για την είσοδο,  ήταν το "η επιμονή σου" ένα τραγούδι με στίχους που έχουν πολύ αγάπη και νόημα.

"Αν είναι κάτι που με κέρδισε σε `σενα

κάτι που ήξερε πώς να με ξεπερνάει

είναι αγάπη μου αυτή η επιμονή σου

μια αγάπη που έμαθε να μην τα παρατάει."

Δείτε το βίντεο απο την είσοδο του ζευγαριού και τον πρώτο τους χορό ως ζευγάρι στεφανωμένο που ήταν το "nothing else matters". "Τίποτα άλλο δεν έχει σημασία" τραγούδησαν οι Metallica και πως να έχει όταν εδώ και 16 χρόνια ξεκίνησε ο έρωτας τους !!!

Ο "επιμένων νικά" λένε και αυτό ακριβώς συνέβη στην περίπτωση του Νίκου Μπαρούτα και της Δήμητρας Γεωργαντζιά που μετά από 16 χρόνια, σχέσης αποφάσισαν να ενωθούν και με τα ιερά δεσμά του γάμου.

Το γλέντι κράτησε μέχρι ταργά ξημερώματα, με τις δύο κόρες τους, να κλέβουν την παράσταση στην πίστα του Village Garden , αφού χόρεψαν και οι δύο το αγαπημένο τους τραγούδι και σουξέ τις εποχής "Ξημερώματα" !!!!

Δείτε το βίντεο από το χορό στο γλέντι στο κέντρο διασκέδασης όπου όλα ήταν τέλεια

 

Υ.Γ.

Να ζήσετε ευτυχισμένοι παιδιά, να χαίρεστε την οικογένειά σας και να καμαρώνετε τις κόρες σας ευτυχισμένες και πετυχημένες. ... αααα, και με το καλό να έρθει και ο γιος να φύγει ο ...καημός του Νίκου που τόσο το θέλει !!!

Κουμπάροι και νονά πάντα άξιοι !!!

Τα καλύτερα από τα καλά σας εύχομαι όλους από την ψυχή μου !!!

Ο γάμος και τι συμβολίζει κάθε διαδικασία σύμφωνα με την εκκλησία και του πατέρες.

Ο γάμος έχει πολλούς συμβολισμούς αλλά μια ουσία το "και έσονται οι δύο εις σάρκα μιαν" αυτό που σήμερα λέμε "ενώθηκαν με τα ιερά δεσμά του γάμου".

Ο γάμος, είναι πρώτον, μία πορεία πόνου• δεύτερον, μία πορεία αγάπης και τρίτον, μία πορεία προς τον ουρανό, μία κλήσις του Θεού. Είναι, όπως λέγει ή Αγία Γραφή, «μυστήριον μέγα»

Όλα λοιπόν στον γάμο είναι συμβολικά. Οι αναμμένες λαμπάδες συμβολίζουν τις πέντε παρθένες.

Όταν τις δίνη ο ιερεύς στα χέρια των νεονύμφων την ώρα του μυστηρίου, είναι σαν να τους λέγη: Σαν τις πέντε παρθένες να περιμένετε τον Χριστον. Τα δακτυλίδια τους, τις βέρες τους, τις παίρνει ο ιερεύς από την αγία Τράπεζα, όπου τις είχε τοποθετήσει προηγουμένως, και τις βάζει στο τραπέζι για να δείξη ακριβώς ότι ο γάμος αρχίζει από τον Χριστόν και θα τελειώση στον Χριστόν. Ο ιερεύς επίσης ενώνει τα χέρια τους, για να δείξη ότι τους ενώνει ο ίδιος ο Χριστός. Δηλαδή συμπλέκεται ο Χριστός στο μυστήριο και στην ζωή τους.

Σύμβολο της παρουσίας του Χριστού είναι και τα στέφανα. Ειδικώτερα συμβολίζουν το μαρτύριο. Φορούν λοιπόν στέφανα ο άνδρας και η γυναίκα, για να δείξουν ότι είναι έτοιμοι να γίνουν μάρτυρες χάριν του Χριστού, ο οποίος είναι μαζί τους.

Παντρεύομαι σημαίνει ζω και πεθαίνω για τον Χριστόν. Παντρεύομαι σημαίνει επιθυμώ και διψώ τον Χριστόν.

Τα στέφανα ακόμη δείχνουν την τελική νίκη στην βασιλεία των ουρανών. Όταν ο ιερεύς παίρνη τα στέφανα, λέγει στον Χριστόν: «ανάλαβε τους στεφάνους αυτών εν τη βασιλεία σου» πάρε τα στεφάνια τους επάνω στην βασιλεία σου.

Επομένως, ο γάμος είναι ένας δρόμος• αρχίζει από την γη και τερματίζει στον ουρανό. Είναι μία σύναψις, ένας σύνδεσμος μαζί με τον Χριστόν, που μας βεβαιώνει ότι θα πάμε κάποτε στον ουρανό.

Στον γάμο φαίνονται ότι παντρεύονται δύο. Δεν είναι όμως δύο αλλά τρεις. Παντρεύεται ο άνδρας την γυναίκα και η γυναίκα τον άνδρα, αλλά και οι δύο μαζί υπανδρεύονται τον Χριστόν. Τρεις επομένως λαμβάνουν μέρος στο μυστήριο και τρεις πλέον παραμένουν στην ζωή τους.

Στον χορό τους σέρνει ο ιερεύς, ο τύπος του Χριστού. Αυτό σημαίνει ότι μας ανέλαβε ο Χριστός, μας πήρε στο μέρος Του.

Την λέξι «μυστήριον» στα λατινικά την απέδωσαν με την λέξι «sacramentum» που σημαίνει όρκος. Δηλαδή ο γάμος είναι όρκος, σύναψις, σύνδεσμος, όπως λέγαμε προηγουμένως. Είναι μόνιμος πλέον δεσμός με τον Χριστόν.

Τους γονείς του άλλου τους βλέπει σαν δικούς του γονείς, με αφοσίωσι, με στοργή. Διότι ξεύρομε πολύ καλά ότι, όταν παντρεύεται το παιδί, για τον γονέα, έστω και αν έχη ετοιμάσει τον γάμο, είναι επίσης μία στιγμή πολύ δύσκολη. Ο γάμος είναι κάτι που κάνει την μάννα και τον πατέρα να κλαίνε, διότι αποχωρίζονται το παιδί τους.

Η γυναίκα εκφράζει την αγάπη της στον άνδρα με την υποταγή της. Υποτάσσεται σε αυτόν, όπως ακριβώς η Εκκλησία εις τον Χριστόν. Ευτυχία της είναι να κάνη το θέλημα του ανδρός της και τι αντίστροφο ο άνδρας να γίνεται "θυσία" για την οικογένειά του.

Ο γάμος, λοιπόν, είναι μία πορεία μέσα σε θλίψεις και σε χαρές. Όταν σου φαίνωνται πολύ δύσκολες οι θλίψεις, να θυμάσαι ότι είναι μαζί σου ο Θεός. Αυτός θα σηκώση τον σταυρό. Αυτός που σε στεφάνωσε. Όταν παρακαλούμε τον Θεόν, δεν προσφέρει πάντοτε αμέσως την λύσι. Μας οδηγεί πολύ σιγά. Καμιά φορά κάνει και χρόνια. Το Πνεύμα το Άγιον «υπερεντυγχάνει υπέρ ημών στεναγμοίς αλαλήτοις».  Δηλαδή υποφέρεις εσύ και μαζί σου πονάει ο ίδιος ο Χριστός. Πρέπει να πονέσωμε• αλλοιώς δεν θα έχη αληθινό νόημα η ζωή μας.

Δεύτερον, ο γάμος είναι μία πορεία αγάπης. Είναι δημιουργία ενός καινούργιου ανθρώπου• « και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν»  λέγει το Ευαγγέλιο. Ενώνει ο Θεός δύο ανθρώπους και τους κάνει έναν. Από την ένωσι των δύο που αποφασίζουν να συγχρονίσουν τα βήματά τους και να συναρμονίσουν τους κτύπους των καρδιών τους, βγαίνει ένας άνθρωπος. Με την βαθειά αυτή και πηγαία αγάπη ο ένας είναι μία παρουσία, μία ζωντανή πραγματικότης μέσα στην καρδιά του άλλου. Είμαι παντρεμένος σημαίνει πως δεν μπορώ να ζήσω ούτε μία ημέρα, ούτε καν λίγες στιγμές, ει δυνατόν, χωρίς τον σύντροφο της ζωής μου. Ο άνδρας μου, η γυναίκα μου είναι ένα κομμάτι του είναι μου, της σάρκας μου, της ψυχής μου• είναι συμπλήρωμά μου. Αποτελεί την απασχόλησι του μυαλού μου. Αποτελεί τον λόγο, για τον οποίον νοιώθω να κτυπά η καρδιά μου.

Αλλάζουν τα δακτυλίδια των αρραβώνων, για να δείξουν ότι στις αλλαγές της ζωής, τελικώς, θα μείνουν πάλι ενωμένοι. Ο καθένας φοράει το δακτυλίδι που γράφει το όνομα του άλλου και το βάζει συμβολικά στο δάκτυλο, από όπου ξεκινάει μία φλέβα που πάει απ’ ευθείας στην καρδιά. Δηλαδή το όνομα του άλλου γράφεται στην δική του καρδιά. Ο ένας, θα λέγαμε, δίνει στον άλλον το αίμα της καρδιάς του. Τον κλείνει μέσα στα σωθικά του.

Γάμος λοιπόν σημαίνει ένωσις εις εν. Ο Θεός βδελύσσεται την διάζευξι και το διαζύγιο, θέλει την αδιάσπαστη ενότητα. Ο ιερεύς βγάζει τα δακτυλίδια από το αριστερό δάκτυλο, τα βάζει στο δεξί και κατόπιν πάλι στο αριστερό και τελικώς τα βάζει στο δεξί τους χέρι. Διότι το δεξί χέρι είναι εκείνο με το οποίο κυρίως ενεργούμε. Αυτό δείχνει ότι το χέρι μου το κατέχει πλέον ο άλλος. Δεν κάνω τίποτε που δεν θέλει. Είμαι δεμένος μαζί της. Είμαι δεμένη μαζί του. Ζω για τον άλλον, γι’ αυτό ανέχομαι τα ελαττώματά του. Όποιος δεν μπορεί να ανεχθή τον άλλον, δεν μπορεί και να παντρευθή.

Όταν παντρεύωνται δυο άνθρωποι είναι σαν να λένε: Μαζί θα προχωρήσωμε, χέρι χέρι, και στα ευχάριστα και στα δυσάρεστα. Θα περάσωμε ώρες σκοτεινές, ώρες θλίψεων γεμάτες από βάρη, ώρες μονοτονίας. Αλλά μέσα στην βαθειά νύκτα πρέπει να δείχνωμε ότι πιστεύομε στον ήλιο και στο φως.

Συμβολισμοί

Το βαθύ νόημα κάποιων τύπων

Στην ακολουθία του γάμου συναντάμε ορισμένες πράξεις ή αντικείμενα με συμβολικό περιεχόμενο.  Αξίζει να δούμε τι μηνύματα κρύβονται πίσω από όλα αυτά και να κατανοήσουμε τα βαθιά τους νόηματα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο γάμος είναι το Ιερό Μυστήριο της ένωσης δύο ανθρώπων “εις σάρκα μίαν” και όχι ένα κοσμικό γεγονός. Ἐτσι, για να τον βιώσουμε σωστά, δεν θα πρέπει να μένουμε στους τύπους αλλά να πηγαίνουμε στην ουσία. Για να το κάνουμε αυτό χρειάζεται να εμβαθύνουμε τόσο στις ευχές όσο και στους διάφορους συμβολισμούς.

Οι Βέρες

Τα δακτυλίδια χρησιμοποιούνται από αρχαιοτάτων χρόνων σαν σύμβολα της υπόσχεσης για γάμο και συχνά τα συναντούμε στην Παλαιά Διαθήκη.  Εκτός, όμως, από σύμβολα του δεσμού μεταξύ των δύο, είναι και σύμβολα εξουσίας και τιμής.  Στην αρχαία εποχή, ο άνδρας έδινε με το δακτυλίδι την εξουσία στη γυναίκα του να άρχει μέσα στο σπίτι του. Η εξουσία και η τιμή που συμβολίζει το δακτυλίδι φαίνεται και στην παραβολή του ασώτου υιού, όπου ο πατέρας διατάζει να βάλουν ξανά στο δεξί χέρι του υιού του δακτυλίδι ως ένδειξη ότι τον δέχεται ξανά ως υιό του ελεύθερο και όχι ως δούλο.

Σήμερα, κάποιοι βλέπουν στα δαχτυλίδια του γάμου έναν παρόμοιο συμβολισμό· υποστηρίζουν, δηλαδή, ότι από τη στιγμή που ο άντρας και η γυναίκα φορούν το δαχτυλίδι του γάμου παύουν να είναι κύριοι του εαυτού τους και ο ένας παραδίδει τον εαυτό του στην εξουσία του άλλου. Η ανταλλαγή των δακτυλιδιών συμβολίζει επίσης την εξάρτηση του ενός από τον άλλο, την αγάπη που θα μοιράζονται στο εξής και τη δέσμευση να παραμένουν πιστοί ο ένας στον άλλο.

Τα Στέφανα

Τα στέφανα είναι σύμβολα βασιλικά. Με το γάμο δημιουργείται ένα νέο βασίλειο. Το σπίτι και η οικογένεια των δύο νεόνυμφων. Ο ιερέας αφού ευλογήσει τα στέφανα πάνω στο ευαγγέλιο, κάνει το σημείο του σταυρού πάνω από τα κεφάλια τους και επικαλείται τον ίδιο τον Θεό, να τους στεφανώσει με δόξα και τιμή, στο νέο μικρό τους βασίλειο, όπου θα πρέπει να κυβερνήσουν με σύνεση, σοφία και δικαιοσύνη. Τα στέφανα είναι επίσης σύμβολα νίκης. Με αυτά επιβραβεύονται οι νεόνυμφοι διότι έμειναν ανίκητοι στον αγώνα τους κατά της ηδονής και διατήρησαν την αγνότητά τους στην προ του γάμου τους ζωή. Τα στέφανα του γάμου υπενθυμίζουν επίσης τα στέφανα των μαρτύρων, τονίζοντας τη μαρτυρική διάσταση της Χριστιανικής ζωής και τις άμετρες θυσίες που χρειάζεται να γίνουν μέσα στο γάμο για να φτάσουν οι σύζυγοι στην τελείωση.

Το Τραπέζι

Το τραπέζι, μπροστά στο οποίο στέκεται το ζευγάρι, συμβολίζει την Αγία Τράπεζα. Για τον λόγο αυτό επάνω του βρίσκεται το Ευαγγέλιο, το οποίο δηλώνει ότι είναι παρών ο ίδιος ο Χριστός, και πάνω σε αυτό τοποθετούνται τα δαχτυλίδια των νεονύμφων καθώς και τα στέφανα.

Η Θέση των Μελλονύμφων

Οι μελλόνυμφοι στέκονται όρθιοι ο ένας δίπλα στον άλλο. Αυτό συμβολίζει την ισοτιμία των δύο φύλων. Δεν είναι κανένας κατώτερος του άλλου, αλλά αμφότεροι ισάξιοι και ισότιμοι. Η «ἐκ δεξιῶν» θέση του άνδρα συμβολίζει το προβάδισμα που έχει έναντι της γυναίκας ως κεφαλή.

Οι Λαμπάδες

Οι αναμμένες λαμπάδες συμβολίζουν το φως του Χριστού που παίρνουν οι νεόνυμφοι από το Μυστήριο, το οποίο θα φωτίζει το δρόμο τους στην καινούργια τους ζωή. Συμβολίζουν, επίσης, τις φλόγες της Πεντηκοστής, που ήταν στην ουσία η παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Έτσι και οι μελλόνυμφοι προσκαρτερούν την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος και την δική τους Πεντηκοστή. Κατά μία άλλη ερμηνεία, οι αναμμένες λαμπάδες συμβολίζουν τις πέντε φρόνιμες παρθένες της γνωστής παραβολής. Παλαιότερα ή και σήμερα κάποιες φορές, ο ιερέας δίνει τις λαμπάδες στα χέρια των νεονύμφων την ώρα του μυστηρίου, σαν να τους λέει: Όπως οι πέντε παρθένες, έτσι κι εσείς να περιμένετε να συναντήσετε τον Χριστό.

Οι Παράνυμφοι

Ο παράνυμφοι (κουμπάροι) αποτελούν τους επίσημους μάρτυρες του μυστηρίου και είναι οι εγγυητές της ενότητας του νέου ζευγαριού ενώπιον του Θεού και της αγίας Του Εκκλησίας. Οι παράνυμφοι είναι κατά κάποιο τρόπο οι πνευματικοί αδελφοί που φροντίζουν, αγωνιούν και προσεύχονται για τη στερέωση του νέου ζευγαριού και το βοηθούν πρωτίστως πνευματικά και δευτερευόντως υλικά.

Η Ένωση και η Λύση των Χεριών

Σε κάποιο σημείο της ακολουθίας του γάμου ο ιερέας, προσευχόμενος για την ένωση του ζευγαριού με ομοφροσύνη σε «σάρκα μία», ενώνει συμβολικά τα δεξιά χέρια του γαμπρού και της νύμφης, σημαίνοντας έτσι την ένωσή τους από τον ίδιο τον Χριστό. Συμπλέκεται, δηλαδή, ο Χριστός στο μυστήριο και στη ζωή τους. Δεν επιτρέπεται να λύσουν μόνοι τους τα χέρια, αλλά περιμένουν να το πράξει αυτό ο ιερέας δια του Ευαγγελίου. Αυτό θα γίνει στο τέλος της ακολουθίας, λίγο πριν το «Δι’ ευχών». Η συμβολική αυτή πράξη της λύσης των χεριών δηλώνει ότι πλέον μέσα στη συζυγική τους ζωή μέτρο και κανόνας γίνεται ο νόμος του Ευαγγελίου, τον οποίο πρέπει απαρέγκλητα και αγόγγυστα να τηρούν οι νεόνυμφοι για τη στερέωση του γάμου τους.

Το Κοινό Ποτήριο

Το κοινό ποτήριο είναι κατάλοιπο της εποχής εκείνης κατά την οποία ο γάμος τελούνταν μέσα στη Θεία Λειτουργία και οι νεόνυμφοι συμμετείχαν στη Θεία Ευχαριστία. Τώρα που ο γάμος τελείται συνήθως εκτός της Θείας Λειτουργίας, το κοινό ποτήριο δεν είναι το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, αλλά απλό κρασί και υπενθυμίζει ότι ο γάμος βρίσκει το αληθινό νόημά του μέσα στη Θεία Ευχαριστία.  Από το ίδιο ποτήρι της ζωής πίνουν, συμβολικά, για πρώτη φορά ως σύζυγοι οι νεόνυμφοι σαν υπόσχεση ότι από τη στιγμή εκείνη θα μοιράζονται τα πάντα στη ζωή, τόσο τις χαρές όσο και τις λύπες και θα σηκώνουν ο ένας το φορτίο του άλλου. Σε μερικά μέρη συνηθίζεται να πίνει και ο παράνυμφος από το ίδιο ποτήρι, σημαίνοντας έτσι την μετοχή του στην χαρά των νεονύμφων ως πνευματικός σύμβουλος και εν Χριστώ αδελφός.

Ο Χορός του Ησαΐα

Η χαρμόσυνη ακολουθία του γάμου συμπληρώνεται με τον «Χορό του Ησαΐα». Ο ιερέας βαστώντας στα χέρια του το Ευαγγέλιο και δηλώνοντας διά του συμβόλου αυτού την πορεία που καλούνται να διανύσουν οι νεόνυμφοι – πορεία με γνώμονα και φαροδείκτη τον Χριστό – παραλαμβάνει το ζεύγος των νεονύμφων μαζί με τον παράνυμφο και τους σύρει σε κυκλικό χορό τρεις φορές γύρω από το τραπέζι. Ο κύκλος εκφράζει την αιωνιότητα, το αιώνιο δηλαδή ταξίδι των Χριστιανών συζύγων που τώρα αρχίζει, τα πρώτα βήματα των νεονύμφων στην νέα τους ζωή. Η Εκκλησία με τον χορό αυτό εκφράζει με πανυγηρικό τρόπο την χαρά της για την «ἐν Χριστῷ ἕνωση» των δύο μελών της και εύχεται στο νέο ζευγάρι να κερδίσει την αιωνιότητα.

Κατά την διάρκεια του χορού, ο ιερέας ψάλλει μαζί με τους ψάλτες τρεις ύμνους, έναν σε κάθε στροφή: «Ἡσαΐα χόρευε, ἡ Παρθένος ἔσχεν ἐν γαστρί, καὶ ἔτεκεν υἱὸν τὸν Ἐμμανουήλ, Θεόν τε καὶ ἄνθρωπον· Ἀνατολή, ὄνομα αὐτῷ, ὃν μεγαλύνοντες, τὴν Παρθένον μακαρίζομεν. Ἅγιοι μάρτυρες, οἱ καλῶς ἀθλήσαντες καί στεφανωθέντες, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν, ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν. Δόξα σοὶ Χριστέ ὁ Θεός, Ἀποστόλων καύχημα, μαρτύρων ἀγαλλίαμα, ὧν τό κήρυγμα, Τριάς ἡ ὁμοούσιος».

Με τον πρώτο ύμνο η Εκκλησία εύχεται στους νεονύμφους να έχουν στη κοινή τους ζωή παρόμοια χαρά και πληρότητα με αυτήν του προφήτη, που αξιώθηκε να δει από τον ουρανό την πραγμάτωση της προφητείας του για την γέννηση του Χριστού. Ακόμη, να έχουν την ενδόμυχη προσμονή να χαρούν κι αυτοί τη χαρά της τεκνογονίας – ίσως το σπουδαιότερο μήνυμα του τροπαρίου προς τους νεονύμφους. Και τρίτον, η Εκκλησία θυμίζει στους νεονύμφους πως η Παρθένος Μαρία αποτελεί διαρκές και ανεπανάληπτο υπόδειγμα προς μίμηση, υπογραμμός και οδοδείκτης για την πορεία τους. Με τον δεύτερο ύμνο, η Εκκλησία καλεί τους Άγιους μάρτυρες να πρεσβεύουν, υπενθυμίζοντας ξανά τη μαρτυρική διάσταση της Χριστιανική ζωής, αλλά και το τελικό στεφάνωμα των νικητών. Με τον τρίτο ύμνο αναπέμπουμε δοξολογία στον Χριστό, που είναι το καύχημα των Αποστόλων και το αγαλλίαμα των Μαρτύρων. Για χάρη Αυτού είναι που δεχόμαστε το μαρτύριο της αγαπητικής συμβίωσης, ομολογούντες τον Θεό ως Τριάδα ομοούσιο.

1. Μάθετε τα νέα του Δαμασίου από το http://asteriosstelios.blogspot.gr/?m=1
2. Εγγραφείτε στο κανάλι μου Asterios Stelios στο YouTube και δείτε όλα τα βίντεο https://www.youtube.com/user/asterios210
3. Ακολουθήστε με Twitter @Asterios Stelios https://twitter.com/AsteriosStelios?s=09
4. Ακολουθήστε με και στο Instagram https://instagram.com/download/?r=1337407125
5. Ακολουθήστε με στο Google+ https://plus.google.com/104437141023444815063
6. Κάντε κοινοποίηση - share αν σας άρεσε το άρθρο
7. Σχολιάστε ελεύθερα, κάτω από το άρθρο, πάντα όμως χωρίς υβριστικές - χυδαίες εκφράσεις... αυτά τα σχόλια θα διαγράφονται.
8. Κατά την αναπαραγωγή ενός άρθρου, φωτογραφιών ή βίντεο είναι υποχρεωτική η αναφορά της πηγής προέλευσης.
9. Το παρόν μπλογκ αποτελεί προσωπικό ιστότοπο και δεν εξυπηρετεί οποιοδήποτε συμφέρον. Είναι μια καταγραφή των δραστηριοτήτων, παραδόσεων, ηθών και εθίμων του Δαμασίου καθώς και της καθημερινότητάς του με την προσωπική μου μάτια, άποψη και γνώση.